درس اول معرفت امام

اگر کسی در مقام اعتقاد، معتقد به توحید و نبوت و معاد باشد و در مقام عمل، نماز و روزه و حج و هزاران سال عبادت به نامه عمل داشته باشد، بدون ایمان به ولایت امیرالمومنین علیه السلام و برائت از غاصبین حق خلافت نه این اعتقادش نجات دهنده از آتش عقوبت خداست و نه آن عملش به ارزنی می ارزد.

همینگونه هست احوال کسی که امام زمان خویش را نشناسد.

بهترین سند بر ادعای فوق، روایت مشهوری است که اهل سنت و شیعه آن را نقل نموده و بر آن اعتماد کرده اند و آن اینکه :

 

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:

((من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه.))

کسی که بمیرد و امام زمان خویش را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است.

منظور از جاهلیت در این روایت، جاهلیت ایام کفر و ضلالت قبل از اسلام است. بنابر‌این معنای حدیث چنین خواهد شد:

اگر مسلمانی - یعنی کسی که توحید و نبوت و معاد دیگر مبانی دین را پذیرفته و به تکالیف خود در مقام عمل اهتمام نموده است - بمیرد و امام معصوم زمان خویش را نشناخته باشد، او نامسلمان مرده، دین او همان کفر و ضلالت کفار و مشرکین قبل از اسلام تلقی خواهد شد. و از اسلام، توحید، نبوت، تقوی و عبادت خود نفعی نخواهد برد.

این معرفت نجات دهنده و جاهلیت هلاک کننده، در نقل هایی که خدمتتان می آورم توصیف روشن تری برایتان پیدا خواهند کرد:

 

راوی گوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم:

آیا رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند:

من مات و لم یعرف امامه مات میته جاهلیه؟

کسی که بمیرد و امامش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است؟

فرمودند: آری.

عرض کردم: این جاهلیت به معنی جاهلیت ایام نادانی قبل اسلام است، یا منظور جاهلیت عدم آشنایی با امام می باشد؟ یعنی آیا جاهلیت چنین کسی در همه زمینه ها و مطلق بوده و یا در محدوده خاص امامت بوده، به دیگر محدوده های دین لطمه نمی زند؟

امام فرمودند: جاهلیت کفر و نفاق و ضلال.

جاهلیت او از سنخ جاهلیت کفار، منافقین و گمراهان است. یعنی جاهلیت مطلق.

 

 

محمد بن تمام گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: فلان کس از دوستان شما اهل بیت است. او به ولایت امیرالمومنین علیه السلام ایمان داشته و ... ولی اوصیاء آن حضرت را نمی شناسد.

 امام فرمودند: او گمراه است، او مانند کسی است که به نبوت عیسی اقرار کرده نبوت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم را انکار کند یا نبوت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را پذیرفته و نبوت عیسی را انکار نماید. ما بخدا پناه می بریم از کسی که حجتی از حجج الهی را انکار نماید.

 

فرد دیگری نیز از امام صادق علیه السلام می پرسد: کسی که به ائمه قبل معرفت داشته، فقط امام زمان خویش را نمی شناسد، آیا چنین کسی مومن است؟ فرمودند: خیر.

 

 راوی از امام صادق علیه السلام پرسید: فردی است که به ولایت شما قائل بوده از دشمن شما بیزار است، حلال و حرام شما را مراعات می‌کند و معتقد است که امامت با شما خاندان است و به خاندان دیگری تعلق ندارد، ولی می‌گوید: در اینکه کدامیک از افراد این خاندان امام هستند، امری اختلافی است و اگرآنها بزودی اجتماع کرده او را امام بنامند، من نیز به امامت او معتقد خواهم بود! وضعیت او چگونه است؟

امام صادق علیه السلام فرمودند: اگر بمیرد به مرگ جاهلیت مرده است.

 

شاعر بزرگ اهل بیت سید حمیری (م 173) که شیعه بوده ولی از پیروان کیسانیه بود، یعنی بعد از حضرت امام حسین علیه السلام به امامت برادر آن حضرت محمد حنفیه معتقد بود، با وجود همه اشعاری که در حق اهل بیت داشت و مبارزه ادبی که با دشمنان آنان می‌نمود، خبر دار شد که امام صادق علیه السلام او را کافر نامیده اند.

نزد آن حضرت آمده عرض کرد:

آیا من، با همه محبتی که با شما داشته، با دشمنان شما مخالفت می نمایم. آیا منهم کافرم؟

 امام فرمودند:

و ما ینفعک ذاک و انت کافر بحجه الدهر و الزمان.

در حالی که تو به امام زمانت ایمان نداری، اعتقادات به ولایت ائمه قبل و محبت تو به ما و دشمنی با دشمنان، برای تو سودی نخواهد داشت.

آنگاه حضرت او را به سر قبر ابن حنفیه بردند، ابن حنفیه زنده شد به امامت امام صادق علیه السلام اعتراف کرد و سید حمیری از اعتقاد سابق خود دست برداشته اثنا عشری گردید.

و قصیده رائیه خود را سرود.

 

امام صادق علیه السلام فرمودند:

من اقر بالائمه من آبائی و ولدی و جحد المهدی من ولدی کان کمن اقر بجمیع الانبیاء و جحد محمدا صلی الله علیه و آله و سلم.

کسی که به امامت پدران من اقرار نموده، امامت فرزندان (معصوم) مرا نیز بپذیرد، ولی مهدی را که از فرزندان من خواهد بود انکار کند، مانند کسی است که نبوت جمیع انبیاء را پذیرفته، نبوت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را انکار نماید.

 رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نیز فرمودند:

من انکر القائم من ولدی فی زمان غیبته، فمات. فقد مات میته جاهلیه.

کسی که در ایام غیبت مهدی از فرزندان من، او را انکار نماید و بمیرد، به مرگ جاهلیت (یعنی غیر مسلمان و کافر و گمراه) از دنیا رفته است.