میثمِ دارِ علی ام . . .

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی کهف الحصین و غیاث المضطر المستکین

حجتک و کلمتک الناموس الاکبر الامام القائم المنتظر حجه بن الحسن العسکری

ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا

اللهم عجل فرجه و سهل مخرجه و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و الفائزین لمشاهدته و الممتثلین لاوامره.

دو نوع صفت داریم: صفات نوعیه و شخصیه.

صفت نوعیه مانند اینکه هر کس از خط پایان در این مسیر بگذرد برنده مسابقه است. هر کس مدرک فوق الیسانس حسابداری دارد، استخدام خواهد شد.

صفت شخصیه: علی فرزند محمد با مشخصات چشمان سیاه، قد بلند و ... استخدام شود.

صفات امام علیه السلام شخصیه است. به اسم و کنیه و لقب و حتی توصیف ظاهر مشخص شده اند گرچه که صفات نوعی را شخصا واجدند. برخلاف صوفیه همچون خرقه های کمیلی که خرقه از کمیل دارند(زمان امامت امام حسن علیه السلام ولایت را حق کمیل دانستند) و خرقه معروفی که ولایت از معروف کرخی دارند(زمان امام جواد ولایت را به معروف کرخی منتقل دانستند... نظریه جدایی امامت(مرجعیت علمی) از ولایت(زمامداری امور و حق امر و نهی و حکومت داری) بگونه ای که نمی شود نبوت و  حکومت برای یه خاندان باشد؛ انحراف سقیفه بود.

یکی از نتایج این انحراف، نظریه ولایت نوعیه در بساط صوفیه است که قطب ها (یونس علی شاه، صفی علی شاه) خرقه ولایت از قطب الاقطاب خود شاه نعمت الله ولی گرفته اند.

سه دلیل عقلی برای اینکه لازم است امام اکمل ناس باشد:

v     ترجیح مرجوح بر راجح قبیح است (ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه : اللحمدالله الذی یقدم  المفضول علی الفاضل)

v     تواضع واجد شئ نسبت به فاقد ان انزجار طبع و فطرت است

v     امام علیه السلام مربی و امت اسلام متربی هستند. مربی باید نقیصه ناقص را کامل کند و کامل را متمم  باشد که او را اکمل کند.